ΘΕΩΡΙΑ ΑΡΩΜΑΤΩΝ

ΘΕΩΡΙΑ ΑΡΩΜΑΤΩΝ

Εφόσον η αρωματική σύνθεση «ξεδιπλώνεται» σταδιακά, τα αρώματα περιγράφονται με τρόπο εμπνευσμένο από την μουσική. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι τους δημιουργούς των αρωμάτων συχνά τους ονομάζουμε «Συνθέτες». Για να μπορείτε να κινηθείτε καλύτερα στο κόσμο των αρωμάτων, αξίζει να γνωρίζετε μερικές χρήσιμες έννοιες.

 Συχνά για την περιγραφή των αρωμάτων προϊόντων (όπως πχ. αρώματα ή Eau de Parfum) συναντάμε λέξεις όπως: «νότα» ή «ακόρντο». Η λέξη «ΝΟΤΑ» περιγράφει ένα ξεχωριστό άρωμα. Με τις νότες περιγράφουμε επίσης ξεχωριστές φάσεις διάρκεια αρώματος. Τις διαχωρίζουμε σε:

 •Κορυφαία νότα ή Εγκεφαλική νότα (Υψηλή) – Την νιώθετε μόλις ανοίξετε το μπουκάλι. Αποτελεί την πιο απαλή νότα που εξατμίζεται γρήγορα και είναι υπεύθυνη για την πρώτη εντύπωση που σχετίζεται με το άρωμα. Διαρκεί για μερικά λεπτά.

•Νότα της καρδιάς (Μεσαία) – αυτή η νότα ξεδιπλώνεται αφού περάσουν 20 λεπτά από την στιγμή της χρήσης και διαρκεί για μερικές ώρες. Η νότα της καρδιάς καθορίζει το χαρακτήρα του αρώματος και είναι αυτή που κατατάσσει μια σύνθεση, σε συγκεκριμένη αρωματική οικογένεια.

•Νότα του βάθους (βασική) – αποτελεί το λεγόμενο «φόντο αρώματος», το οποίο δημιουργείται από έντονα και βαθιά αρωματικά στοιχεία και διάφορες ουσίες που βοηθούν στην αύξηση του χρόνου διάρκειάς του. Οι βασικές νότες παραμένουν αναλλοίωτες για αρκετές ακόμη ώρες.

Το «ΑΚΟΡΝΤΟ» (ή «Συγχορδία» στα Ελληνικά) αποτελεί σύνθεση από τρεις ή περισσότερες νότες, οι οποίες με την συνένωσή τους δημιουργούν μια τελείως καινούρια ευωδιά. Όταν όλες οι αρωματικές νότες συνυπάρχουν τέλεια, δημιουργούν το λεγόμενο συμπαγές άρωμα και τότε μπορούμε να μιλάμε για ΑΡΜΟΝΙΑ αρώματος.

Ο ΤΟΝΟΣ αποτελεί χαρακτηριστικό των συστατικών του αρώματος το οποίο δημιουργεί το περιβάλλον του αρώματος. Ο ΜΙΣΟΣ ΤΟΝΟΣ αποτελεί μια λεπτή λεπτομέρεια που υπάρχει στο φόντο του αρώματος και οποία γίνεται αντιληπτή από μια στενή ομάδα ειδικών. Σε περίπτωση που ο πελάτης σας ζητήσει να του παρουσιάσετε άρωμα μ «ένα τόνο πιο ελαφρύ», πρέπει να του προσφέρετε άρωμα της ίδιας οικογένειας, αλλά λιγότερο έντονο, με πιο απαλές νότες (το πόσο έντονο είναι ένα άρωμα, μπορείτε να δείτε ανατρέχοντας στον πίνακα των προϊόντων).

Σήμερα πιο σπάνια χρησιμοποιούμε τον όρο «ΘΕΜΑ», που περιγράφει το αρχικό μοτίβο του αρώματος. Το θέμα πρέπει να εμφανίζεται αρμονικά, σε όλες φάσεις της διάρκειας του αρώματος: αρχικά υπάρχει στην κορυφαία νότα, κατόπιν μεταφέρεται στην νότα της καρδιάς για να καταλήξει στην νότα του βάθους. Η λέξη «ΟΡΓΑΝΟ» δεν χρησιμοποιείται πλέον . Ήταν εργαλείο οργάνωσης της δουλειάς του αρωματοποιού που χρησιμοποιούσαν παλιά και αποτελούνταν από ένα μεγάλο τραπέζι και πάνω του ράφια τοποθετημένα κλιμακωτά, στα οποία ήταν τακτοποιημένα φιαλίδια με διάφορες ουσίες που χρησιμοποιούνταν για την παρασκευή των αρωμάτων. Έμοιαζε πολύ με το Εκκλησιαστικό Όργανο της Δυτικής Ευρώπης. Ο αρωματοποιός λοιπόν καθόταν στο «Όργανο» επιλέγοντας και αναμειγνύοντας συστατικά, πειραματιζόμενος στην δημιουργία ανεπανάληπτων αρωματικών συνθέσεων, θυμίζοντας έτσι έναν μουσικοσυνθέτη.

Στην αρωματική βιομηχανία δεν λείπουν επίσης εκφράσεις και ιδιωματισμοί που προκύπτουν από την γλώσσα των εικαστικών τεχνών. Για παράδειγμα μιλάμε για «πράσινες» ευωδίες – φρέσκιες και ελαφρές. Ως «ΠΑΛΕΤΑ» περιγράφονται οι αρωματικές ουσίες, ο δημιουργός των οποίων επιλέγει τα απαραίτητα συστατικά για την παρασκευή της σύνθεσης.

Όσο για τις περιγραφές των αρωμάτων χρησιμοποιείτε πολύ επιλεκτικό λεξιλόγιο, εν αντιθέσει με τον δημιουργό τους, τον όποιο αποκαλούμε με λιγότερη φινέτσα: ΜΥΤΗ. Ευτυχώς που μπορούμε να χρησιμοποιούμε και άλλους όρους όπως: «αρωματοποιός», «δημιουργός» ή «συνθέτης αρωμάτων».